Mostra i principali dati dell'item
dc.contributor | Facultad de Filosofia y Letras | es_ES |
dc.contributor.author | Rivero Moreno, Luis David | |
dc.contributor.other | Historia del Arte | es_ES |
dc.date | 2012 | |
dc.date.accessioned | 2021-10-27T11:19:34Z | |
dc.date.available | 2021-10-27T11:19:34Z | |
dc.identifier.issn | ISSN 1695-8284 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10612/13545 | |
dc.description | p. 31-44 | es_ES |
dc.description.abstract | Empeñado en conceptos como lo abyecto y obsceno, el arte contemporáneo más trangresor ha tratado de abrir las vías de acceso al interior del cuerpo. De este modo el sexo, la enfermedad, la violencia y la muerte se han representado una y otra vez con el objetivo de reflexionar sobre su existencia imprescindible, a pesar de tratarse como tabúes sociales. Sin embargo todo quedó en un simulacro escenificado. ¿No será entonces el harakiri la apoteosis de la acción artística? | es_ES |
dc.language | spa | es_ES |
dc.publisher | Universidad de Granada | es_ES |
dc.subject | Arte | es_ES |
dc.subject.other | Arte contemporáneo | es_ES |
dc.subject.other | Muerte | es_ES |
dc.subject.other | Sexo | es_ES |
dc.subject.other | Tabúes sociales | es_ES |
dc.subject.other | Violencia | es_ES |
dc.subject.other | Enfermedad | es_ES |
dc.title | Harakiris | es_ES |
dc.type | info:eu-repo/semantics/article | es_ES |
dc.description.peerreviewed | SI | es_ES |
dc.rights.accessRights | info:eu-repo/semantics/openAccess | es_ES |
dc.journal.title | HUM 736 : Papeles de cultura contemporánea | es_ES |
dc.issue.number | 15 | es_ES |
dc.page.initial | 31 | es_ES |
dc.page.final | 44 | es_ES |
dc.type.hasVersion | info:eu-repo/semantics/publishedVersion | es_ES |
Files in questo item
Questo item appare nelle seguenti collezioni
-
Untitled [5086]